Je lot is niet je last

Vanaf 2013 heb ik vele malen de magie van familieopstellingen mogen meemaken.

Zowel als representant, vraagsteller als begeleider.

Voor mij is een familieopstelling de meest mooie en effectieve manier om inzichten te krijgen in wie je bent als persoon, waarom de dingen in je leven gebeuren, wat je valkuilen zijn en waar je nog aandacht aan mag besteden.

Door mijn jarenlange ervaring en kunde om energieën op te pikken, word ik vaak gevraagd om te representeren in een opstelling. Gisteren was ik deel van een prachtige opstelling waarvan het thema bleek te zijn: de kracht en noodzaak van vrouwelijke energie. Hoe mooi na mijn post van zaterdag.

Als representant ben je er niet alleen voor de vraagsteller, de opstelling raakt ook altijd een stuk in jou wat nog geheeld mag worden.

Ik had gisteren een dubbelrol, ik representeerde zowel de dochter als de oma van de vraagsteller. De oma was een bron van vrouwelijke liefde. Ik had nog nooit zoveel liefde en vrouwelijke energie in mij voelen stromen. Het was heerlijk om te ervaren hoe dat is en hoe fijn dat is om door te geven. Ik merkte dat die vrouwelijke energie ook nig niet volledig in mij als persoon stroomt. Werk aan de winkel dus.

Als oma voelde ik dat die energie niet aankwam bij haar dochter (moeder van de vraagsteller) en kleindochter (dochter van de vraagsteller). Waardoor de vraagsteller met een enorm gemis zat, daar keuzes door had gemaakt en nu bang was dat ze haar eigen dochter te kort deed.

Daarom was het tijd om op de plek van de dochter te gaan staan. Ik voelde een ongelooflijke wijsheid. Een meisje van 3,5 jaar oud, had twee prachtige boodschappen voor haar moeder. Toen mama zei: ik heb een krachtige vrouw naast mij nodig om te kunnen bestaan. Zei de dochter: mama, ik heb geen sterke vrouw naast jou nodig. Ik heb jou.

Dat was de sleutel voor haar moeder om te horen. Het was de taak van de moeder om naar binnen te keren en de liefde en vrouwelijke energie in haar zelf te vinden. De vraagsteller dacht dat ze die niet had, omdat ze die niet via haar moeder had gekregen. Maar de clou was dat ze het niet buiten zichzelf hoefde te zoeken. Ze hoefde slechts binnen in zichzelf op zoek te gaan. Om dat te kunnen, was het nodig om de lasten die moeder droeg terug te geven aan haar ouders. Op het moment dat de vraagsteller de lasten teruggaf, zei de dochter:

“mama, jouw lot is niet je last.”

Die zin galmt sinds gisteren door mij heen.

De zin is zo treffend! En zo nodig om te verspreiden. In deze gekke tijd waar veel gebeurt wat boven onze pet gaat.

We zien het lot vaak als iets wat ons overkomt, het slechte, het negatieve. Maar het lot is hetgeen wie we zijn, de situaties die we nodig hebben om te groeien. Het zijn de goede en minder leuke momenten in het leven, die ons doen beseffen dat we leven.

Een last daarentegen is iets wat je bij je draagt. Vaak onbewust op je schouders genomen om je ouders te ontlasten. Dat kan ongelooflijk zwaar voelen en je beperken in je doen en laten.

Door die last overkomen je dingen, waarvan je eerst niet begrijpt waarom het juist jou moet treffen. Maar als je je bewust gaat worden van het waarom, zie je dat een last een tool is om je lot tot leven te laten komen. Jouw lot is jouw reis, jouw bewustwording, jouw groei.

Wat een prachtige middag!

Erg dankbaar!