Loslaten

“Ohh gewoon loslaten joh…” Dit advies hoor ik steeds vaker om mij heen. Als je ergens mee worstelt dan wordt er van je verwacht dat je het gewoon los laat. Maar ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar sommige zaken kan ik niet gewoon loslaten. Sommige patronen zitten er al jaren en die raak ik niet 123 kwijt. Het woord loslaten lijkt mensen te motiveren een nieuwe versie van zichzelf te worden door gewoon even iets overboord te gooien. Dat gewoon loslaten, werkt bij mij dan ook niet. Want wat ik juist los wil laten, gaat over dingen die ik al jaren onprettig of niet leuk vind. En dat zijn geen gewone, alledaagse dingen. Gewoon loslaten voelt ergens als het niet onder ogen willen komen van het probleem, van de oorzaak. Daarbij krijgt de term loslaten voor mij ook de energie mee van een werk-woord. Iets wat jij moet doen. Iets wat je alleen voor elkaar krijgt als je er actief mee bezig bent.

Loslaten volgens Jan Geurtz sprak mij wel aan. Hij heeft een andere lading aan loslaten gegeven tijdens het volgen van een inspirerende meditatiecursus. Jan leert mensen om, ipv weg te lopen, gevoelens niet te voelen en patronen over boord te gooien, zich helemaal onder te dompelen in dat nare gevoel. Doel: door die onprettige gevoelens er helemaal te laten zijn, je schaduwkanten te zien, geef je het de ruimte die het nodig heeft. Resultaat: de patronen en bijbehorende emoties laten jou los. Ze hebben hun werk namelijk gedaan. Niet alleen Jan bracht mij deze inzichten. Ook mijn werk met familieopstellingen heeft mij laten ervaren wat de kracht is van het zichtbaar maken van die minder leuke kanten. Kijk eens naar het plaatje van de boom. Zoals je ziet, is de schors van de boom aan het loslaten. Wat doet de boom daarvoor denk je? NIETS! De boom doet er helemaal niets voor. De boom staat gewoon boom te zijn. En langzaam laat de oude schors, de beschermlaag van ooit, los. Die laag heeft zijn werk gedaan. Die heeft in het nu geen nut meer. De boom doet er echter geen moeite voor.

Als ik kijk naar mijn eigen situatie, kan ik de boom als voorbeeld nemen. Om echt los te gaan laten, hoef ik niks te doen. Althans in ieder geval niet mijn best om los te laten. Het enige dat ik hoef te doen, is zijn. Alles toelaten wat ik voel en er met aandacht en liefde naar kijken. En sinds ik dat zo kan doen, is de druk eraf en gaat dat loslaten vele malen gemakkelijker. Wat ik heb opgemerkt is dat hoe meer ik bezig ben met loslaten, het harder aan mij blijft plakken. Het gaat helemaal niet weg op die manier. Sterker nog, het komt steeds harder terug. In de meest bizarre omstandigheden. Ik leer steeds beter om hetgeen wat ik het liefste aan de vuilnisman zou willen meegeven, ik juist aan mag gaan, in de ogen mag kijken en omarmen. En door dat aanschouwen van die ongewenste patronen, gevoelens, gedachtes, situaties, ga ik die angst, pijn of onprettig gevoel een plek geven in mijn systeem. Het wil namelijk niks liever als gezien en erkend worden. Dat heb ik ondertussen wel ervaren. Zo lang je blijft vluchten, zal het elke keer meer zijn best doen om je attent te maken op die persoonsgebonden les. Ik wil je daarom uitnodigen om als zich zo’n moment voordoet, alle moed te verzamelen en er dan eens helemaal voor te gaan zitten. Leun achterover en doe helemaal niks. Je laat het moment helemaal gebeuren. Dompel jezelf maar eens lekker onder in dat (rot) gevoel…… Heb eventueel medelijden met jezelf. Huil, schreeuw, stamp…… Laat het er maar eens helemaal zijn. Ongegeneerd. Zie jezelf nou eens zielig zitten. Jij die altijd………. (vul maar lekker in) Heerlijk! Als je dit hebt gedaan, totdat er geen traan meer over is, voel dan eens wat dit met je gedaan heeft. Het leuke is namelijk dat als je in die overgave kunt zijn en de pijn (of welke emotie ook) tot in elke cel hebt gevoeld……. je je uiteindelijk bevrijd zult voelen. Want…… dat rottige gevoel/ patroon/ situatie heeft jou losgelaten. Gefeliciteerd! Je hebt je les te pakken. Hoe geweldig is dat?!? Je hoeft dus niet heel hard bezig te zijn met loslaten, maar juist met erin te duiken. Je terug te trekken en je helemaal te laten gaan, over te geven aan de situatie. Aan al die emoties, die je ongemakkelijk maken, die je tot wanhoop drijven, die tot gedachten/ verhalen leiden en ervoor zorgen dat je niet meer helder naar de situatie kan kijken. Dus wil jij echt loslaten? Heb de moed, dompel jezelf onder en kijk maar eens naar de opluchting erna. Ik ben benieuwd wat deze methode jou gaat opleveren. Ik wens je alle moed van de wereld! Shine your light! Ook als het even minder leuk is om naar een stukje van jezelf te kijken.